Om problemen te vermijden in verband met de afgesproken termijn van oplevering, spreken aannemer en bouwheer in de praktijk meestal een “uitvoeringstermijn” af. Dit is een vaste datum tegen dewelke de werken moeten voltooid zijn. Vallen de werken onder de wet Breyne (de Woningbouwwet), dan is het zelfs verplicht om een uitvoeringstermijn te voorzien. Voor de gewone, kleine werken is dit dan weer niet verplicht en doen er zich in de praktijk ook de meeste problemen voor. Vaak worden er slechts mondelinge afspraken gemaakt en stelt er zich dan later ook een bewijsprobleem. Best is dus ook hier een bepaalde termijn afspreken: dit is steeds in het belang van beide partijen.
Naast het bepalen van een dergelijke uitvoeringstermijn kan ook het zogenaamde “schadebeding” of “strafbeding” opgenomen worden, waarbij vooraf een bepaalde forfaitaire schadevergoeding afgesproken wordt voor het geval de schuldenaar zijn verbintenis niet nakomt, bijvoorbeeld bij vertraging. De schuldeiser zal op zijn beurt niet meer moeten aantonen dat hij werkelijk schade heeft geleden, noch hoeveel deze schade bedraagt.
Zelfs al werd een dergelijk strafbeding in de overeenkomst opgenomen, toch blijft voor de schuldeiser de mogelijkheid bestaan dat hij de uitvoering van de hoofdverbintenis eist in plaats van de overeengekomen schadevergoeding. Concreet betekent dit dat indien de schuldenaar effectief een schadevergoeding betaalt op basis van het strafbeding, deze betaling hem nog niet ontlast van de uitvoering van zijn verbintenis waartoe hij zich in het contract verbonden had!
Opdat men te maken kan hebben met een geldig en geoorloofd “strafbeding”, zijn er een paar voorwaarden waaraan moet voldaan worden. In eerste instantie moet de overeengekomen schadevergoeding een vergoedend karakter hebben. Het beding kan dus alleen betrekking hebben op de vergoeding van de schade die door de schuldeiser geleden wordt. Daarenboven moet de vergoeding een forfaitair karakter hebben: de betrokken partijen moeten nagaan wat de schade zou kunnen zijn ten tijde van het niet-uitvoeren van de verbintenis. Een laatste voorwaarde is dat het strafbeding alleen uitvoering kan hebben bij een wanprestatie.
Solange Tastenoye
